21 Ioυλίου μνήμη των Οσίων Συμεών του δια Χριστόν σαλού και Ιωάννου και του εν Αγίοις Πατρός ημών Παρθενίου , επισκόπου Ραδοβυσδίου
Οι Άγιοι Συμεών ο δια Χριστόν σαλός και Ιωάννης
Οι όσιοι πατέρες Συμεών και Ιωάννης, καταγόταν από την Έδεσσα της Συρίας και έζησαν στα χρόνια του βασιλιά Ιουστίνου του νέου (περί το 518 μ.Χ.). Ήταν πολύ φίλοι και έτσι αποφάσισαν να πάνε μαζί στα Ιεροσόλυμα να προσκυνήσουν τούς Αγίους Τόπους.
Αφού προσκύνησαν πήγαν στην Μονή του Αγίου Γερασίμου και έγιναν μοναχοί, από τον όσιο Νίκωνα. Πριν συμπληρωθούν όμως επτά μέρες στο μοναστήρι, έφυγαν για την έρημο όπου διέμειναν μαζί επί σαράντα χρόνια, κάτω από σκληρή άσκηση.
Κατόπιν ο Συμεών επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα και εξέφρασε την επιθυμία μέσω της προσευχής του, να παραμείνει άγνωστος. Πράγματι ο Θεός οικονόμησε έτσι τα πράγματα, που ο Συμεών προσποιούνταν τον χαζό. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στην Έμεσα της Συρίας, επιτέλεσε πολλά θαύματα και ανεπαύθη εν Κυρίω φτωχός και ταλαιπωρημένος.
Αργότερα έφθασε εκεί και ο Ιωάννης, όπου έμαθε για τον θάνατο του Συμεών και μετά από λίγο καιρό κοιμήθηκε και ο ίδιος.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ
Ὡς ἡνωμένοι δι’ ἐνθέου ἀγάπης, σύμψυχοι ὤφθητε ἐν πᾶσι τοῖς τρόποις, ὦ Ἰωάννη ὅσιε, καὶ θεῖε Συμεών, ὁ μὲν βίον ἔνθεον διελθῶν ἐν ἐρήμῳ, ὁ δὲ σοφοῖς σκώμμασι τὸν Βελιὰρ μωράνας· καὶ νῦν τῶν θείων ἄμφω ἀμοιβὴν κατατρυφῶντες, ἡμᾶς ἐποπτεύετε.
Άγιος Παρθένιος επίσκοπος Ραδοβυσδίου
ο εκ Βατσουνιάς των Αγράφων
Από την ιστοσελίδα της Ι.Μ. Θεσσαλιώτιδος
Ο Άγιος Παρθένιος γεννήθηκε στο χωρίο Βατσουνιά του νομού Καρδίτσας στις αρχές του 18ου αιώνα και σ’ αυτήν την περιοχή πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Οι γονείς του Αγίου ήταν απλοί και ταπεινοί άνθρωποι έχοντας αγάπη και σεβασμό προς τον Θεό. Έτσι μεγάλωσαν και τον γιο τους μαθαίνοντας σ’ αυτόν συγχρόνως την καλλιέργεια της γης και την φροντίδα των ζώων. Στον ελεύθερο χρόνο του ο Άγιος επισκεπτόταν τα μοναστήρια της γύρω περιοχής. Οι καλόγεροι των μοναστηριών μαζί με τον ιερέα του χωριού τον έφεραν κοντά στην Εκκλησία και έτσι καλλιεργήθηκε στην ψυχή του ο πόθος για το υψηλό αξίωμα της Ιερωσύνης. Σημαντικό ρόλο στο δυνάμωμα της πίστεως του στον Χρίστο έπαιξε η αγία ζωή των δύο μεγάλων Αγίων της περιοχής του, του Αγίου Βησσαρίωνος και του Αγίου Σεραφείμ. Έτσι ο νεαρός Παρθένιος γίνεται δόκιμος και αργότερα μοναχός. Η άσκηση, η νηστεία, η προσευχή, η εγκράτεια, η αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο γίνονται πλούσιες αρετές που τον στολίζουν και τον κοσμούν στην πορεία της μοναχικής του ζωής. Με αυτές τις αρετές προσήλθε αργότερα ο μοναχός Παρθένιος μπροστά στην Αγία Τράπεζα γονατιστός για να χειροτονηθεί και να λάβει το υψηλό υπούργημα της Ιεροσύνης. Σύντομα η Εκκλησία εκτίμησε τις αρετές και τα προσόντα του Παρθενίου και τον ανέδειξε επίσκοπο Ραδοβισδίου. Στά κηρύγματά του ο Άγιος Παρθένιος είχε δυο στόχους να επιτύχει. Πρώτον να τονώσει την κλονισμένη πίστη των ανθρώπων της υπαίθρου και δεύτερον να διαφυλάξει στο ακέραιο το ελληνικό φρόνημα και την ελληνική συνείδηση των υποδούλων ανθρώπων. Κατά την παράδοση ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός περνώντας από την περιοχή αύτη συναντήθηκε με τον Άγιο Παρθένιο, συζήτησαν τα μεγάλα προβλήματα των υπόδουλων, και μαζί επισκέφθηκαν το Μοναστήρι της Ροβέλιστας. Γι’ αυτούς τους λόγους άλλα κυρίως για τον δεύτερο ο Τούρκος κατακτητής ενοχλήθηκε και θέλησε να σταματήσει τον πατριωτικό αγώνα του Αγίου Παρθενίου. Σύμφωνα με μια παράδοση ο Άγιος τιμωρήθηκε, καταδικάστηκε και υπέστη μαρτυρικό θάνατο για να συμπεριληφθεί στη χορεία των Νεομαρτύρων της Αγίας μας Εκκλησίας. Σύμφωνα με άλλη παράδοση ο Άγιος κοιμήθηκε οσιακώς στις 2 Ιουλίου του 1777 και ενταφιάστηκε πίσω από το Ιερό Βήμα του Επισκοπικού Ναού των Αγίων Αναργύρων Βελεντζικού Άρτης. Στις 21 Ιουλίου του 1810 οι κάτοικοι του χωριού άνοιξαν τον τάφο του Αγίου για να ενταφιάσουν τον Επίσκοπο Καλλίνικο και μια άρρητη ευωδία πλημμύρισε όλο το χωριό και τη γύρω περιοχή και από τον καταγάλανο ουρανό άρχισε να πέφτει μία λεπτή βροχή. Το «σημείο» αυτό θεωρήθηκε ως απόδειξη αγιότητας του Αγίου, και με ευλάβεια περισυνέλεξαν τα αγία λείψανα και την άγια κάρα και τα τοποθέτησαν στην Αγία Τράπεζα του Ναού. Τα θαύματα του Αγίου είναι ποικίλα και πολλά και μνημονεύονται από όλους τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. Ο άγιος Παρθένιος θεωρείται προστάτης των ζώων και ιδιαίτερα των βοοειδών. Η μνήμη του τιμάται στις 21 Ιουλίου.