Πρός τό 

Χριστεπώνυμο Πλήρωμα

τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

«Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτήρ ἡμῶν».

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, μέσα σὲ ἕναν κόσμο πού ζεῖ τὴ σύγχυση καὶ τὸν φόβο καὶ κυριαρχεῖται ἀπὸ ταραχὴ καὶ ἀγωνία γιὰ τὸ μέλλον, καὶ πάλι ἐφέτος ἡ Ἐκκλησία μας μὲ μητρικὴ ἀγάπη διακηρύσσει πρὸς ὅλους τους ἀνθρώπους: «ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτὴρ ἡμῶν». Ὁ Θεὸς ἦλθε νὰ μείνει μαζί μας. Ἦλθε νὰ ἑνωθεῖ μὲ τὴν ἀνθρωπότητα, νὰ συμμερισθεῖ τὸν πόνο της, νὰ ἀνταποκριθεῖ στὴ φωνή της γιὰ λύτρωση.

Ὁ Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί. Δὲν πρόκειται γιὰ μιά ἀπρόσωπη ἀνώτερη δύναμη, ἀλλὰ γιὰ ἕναν Θεὸ προσωπικό, ποὺ ἀγαπᾶ, ποὺ βρίσκεται σὲ συνεχῆ σχέση μὲ τὸν ἄνθρωπο. Παρὼν ἐκεῖνος, παρόντες καὶ ἐμεῖς μπροστὰ στὸ ταπεινὸ Σπήλαιο τῆς Βηθλεὲμ δεχόμαστε πρόσκληση καὶ πρόκληση γιὰ ἕναν νέο τρόπο ὕπαρξης. Στὴ σημερινὴ γιορτὴ δὲν χωροῦν πιὰ τυπικοὶ πανηγυρισμοί, κηρύγματα καὶ συναισθηματικὲς ὡραιολογίες, τὸ μήνυμα εἶναι σαφές, μονάχα ἁπλοὶ καὶ ταπεινοὶ ἄνθρωποι, ἄμεσοι καὶ εἰλικρινεῖς μὲ τὴ ζωὴ ἀναγνωρίζουν στὸ βρέφος τῆς Βηθλεὲμ τὸν ἄχρονο Θεὸ ποὺ κένωσε τὸν ἑαυτό του, γιὰ νὰ συναντηθεῖ μὲ τὸν ἄνθρωπο.

Σὲ πεῖσμα ὅλων ἐκείνων ποὺ ἤθελαν ἕναν Θεὸ ἐξουσίας, ἐπιβολῆς, φόβου καὶ ἀπειλῆς, Ἐκεῖνος εἰσέρχεται μέσα στὴν ἱστορία ὡς ἕνα ἀνυπεράσπιστο καὶ ἀδύναμο βρέφος. Δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ φοβίσει, νὰ ἐπιβληθεῖ ἢ νὰ ἐξουσιάσει κανέναν. Δὲν ἀπειλεῖ ἀλλὰ καλεῖ σὲ συνάντηση ὅλους ὅσοι ἀντέχουν νὰ πιστεύουν σὲ ἕναν τρόπο ζωῆς, πέρα ἀπὸ τὴ βαρβαρότητα τοῦ ὀρθολογισμοῦ καὶ τῶν κοινωνικῶν συμβιβασμῶν.

«Ἑαυτὸν ἐκένωσεν, μορφὴν δούλου λαβῶν». Ὁ ἐρχομὸς του, ὅπως καὶ τότε, ἐξακολουθεῖ νὰ προκαλεῖ ὅλους αὐτοὺς ποὺ ἐπιθυμοῦν τὴ δύναμη τῆς ἐξουσίας καὶ τῆς δόξας. Αὐτοὺς ποὺ ἔχουν μάθει νὰ ἐκμεταλλεύονται καὶ νὰ καταδυναστεύουν τοὺς λαοὺς καὶ τὶς κοινωνίες. Τὸ πολιτικό, κοινωνικὸ καὶ θρησκευτικὸ κατεστημένο, ὅλους αὐτοὺς ποὺ ἐπιμένουν νὰ τὸν ἀναζητοῦν μόνο σὲ θεσμούς, σχήματα, ἰδεολογήματα, ἢ θέλουν νὰ τὸν ἐγκλωβίσουν στὶς δικές τους ἀνάγκες καὶ φιλοδοξίες.

Ἦλθε καὶ μᾶς ἀναζητᾶ, τὴν ὥρα ποὺ ὅλοι Τὸν θεωροῦν ὁριστικὰ ἀπόντα. Ἦλθε καὶ κυκλοφορεῖ ζωντανὸς ἀνάμεσά μας. Τόσο ζωντανὸς, ποὺ γίνεται ἐπικίνδυνος γιὰ ὅσους θέλουν νὰ μεταποιήσουν τὴν ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας σὲ ἰδεολογία παρακμῆς καὶ καταπραϋντικὴ ἠθικολογία τῶν κατεστημένων συμφερόντων. Ἦλθε γιὰ νὰ μᾶς θυμίσει ὅτι ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἀνθρώπινο καθίδρυμα καὶ ἰδεολογία, ἀλλὰ κοινωνία προσώπων καὶ τρόπος ζωῆς. Γι’ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ γίνει ποτὲ φορέας ἀπόψεων ποὺ διαιροῦν καὶ βασιλεύουν δίνοντας δύναμη στὸ ψέμα καὶ στὴν ἀβεβαιότητα. Σκοπὸς της εἶναι προφητικὰ νὰ ὁδηγεῖ ὡς ἀστέρας στὸ ταπεινὸ σπήλαιο τῆς Βηθλεὲμ, γιὰ νὰ μὴν ξεχάσουμε ποτὲ «ποὺ ἐγεννήθη ὁ Χριστὸς» καὶ ὑποκύψουμε στὸν πειρασμὸ τῆς ἐξουσίας καὶ τοῦ θαύματος.

Ἀδελφοί μου, «Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε». Ἦλθε καὶ μᾶς καλεῖ νὰ τὸν μιμηθοῦμε. Νὰ ἔλθουμε σὲ ρήξη μὲ τὶς δυνάμεις οἱ ὁποῖες λεηλατοῦν τὴν ἀνθρώπινη ζωὴ καὶ ἀξιοπρέπεια. Νὰ ξαναγίνουμε τὸ ἅλας τῆς γῆς καὶ νὰ νὰ σκορπίσουμε παντοῦ τὸ μήνυμα πὼς ὁ φόβος δὲν θὰ παγώσει τὸν κόσμο. Πάντα θὰ ὑπάρχει τὸ ταπεινὸ Σπήλαιο γιὰ νὰ ἐλέγχει τὸν ἐγωισμὸ καὶ τὴν ἀλαζονεία τῶν ἰσχυρῶν. Θὰ εἶναι πάντα ἐκεῖ γιά νὰ μᾶς μιλάει τὴ γλώσσα τοῦ οὐρανοῦ, ποὺ σὰν λεπτὴ αὔρα θεϊκῆς ἰαχῆς θὰ μᾶς λέει: «νὰ μὴν φοβάστε τὰ μηδενικὰ ποὺ λαχταροῦν νὰ γίνουν φάτνες».

Μέ πατρικές εὐχές καί ἀγάπη Χριστοῦ γεννηθέντος

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ