Πασχαλινή ποιμαντορική εγκύκλιος Μητροπολίτου Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ.κ. Βαρνάβα .

Πρός

τό Χριστεπώνυμο Πλήρωμα

τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,

Ἑορτῶν ἑορτὴ καὶ πανήγυρη πανηγύρεων ἑορτάζουμε. Ἡ ζωὴ νίκησε τὸν θάνατο. Τὰ πάντα γίνονται φῶς, ἐλπίδα, αἰσιοδοξία. Ἡ φθορὰ καὶ τὸ κακὸ δὲν ἔχουν τὸν τελευταῖο λόγο στὴν προσωπικὴ καὶ κοινωνική μας ζωή. Ἀνέστη ἐκ τοῦ Τάφου ὁ Χριστός, ὁ Θεάνθρωπος, καὶ μαζί Του ἀνέστη ὁ ἄνθρωπος.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἔχει ἀκριβῶς αὐτὴ τὴν ὑπαρξιακὴ διάσταση: δηλώνει τὴν ἀρχὴ τῆς νέας δημιουργίας, τοῦ καινούργιου κόσμου ποὺ προσφέρει ὁ Θεὸς στὴν ἀνθρωπότητα. Και ὁ καινούργιος αὐτὸς κόσμος δὲν ἔχει καμιὰ σχέση μὲ τὴ σαπίλα τῆς φθορᾶς, τὸν τρόμο τοῦ θανάτου καὶ τὶς ἐχθρικὲς ἐκδηλώσεις τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸν συνάνθρωπο, ἀλλὰ εἶναι ζωὴ ἀγάπης, ζεστασιᾶς καὶ ἐλπίδας. Μόνο ποὺ μιά τέτοια ζωὴ δὲν θὰ ἔρθει γαλήνια καὶ αὐτόματα. Θὰ στηριχτεῖ πάνω στὶς καθημερινές μας νίκες, ἐνάντια στὸ πνεῦμα, τὴ νοοτροπία καὶ τὶς μεθόδους τοῦ κόσμου. Ἐνάντια σὲ κάθε μορφὴ δαιμονικῆς ἐξουσίας ἡ οποία στηρίζεται στὴν ἀλαζονεία καὶ τὴν ἰδιοτέλεια.

Ἡ Ἀνάσταση δὲν εἶναι ἁπλῶς ἕνα γεγονὸς, ἀλλὰ τρόπος ζωῆς καὶ λυτρωτικὴ ἀπάντηση στὶς ἀπατηλὲς ἰδεολογίες ποὺ ἀποπνέουν ὀσμὴ θανάτου.  Ἡ Ἐκκλησία τὴ ζεῖ, τὴ γιορτάζει, τὴν ἀναγγέλλει, καταθέτοντας ἀδιάκοπα μιά μαρτυρία ποὺ σφραγίσθηκε μὲ τὸ αἷμα τῶν δικῶν της μαρτύρων καὶ ὄχι μὲ τὸ αἷμα τῶν ἀντιπάλων της. Τὸ Πάσχα δὲν ἔχει ἐχθρούς, εἶναι θρίαμβος τῆς ἀγάπης. Αὐτὴ ἡ ἔντονη αἴσθηση τῆς ἀγάπης ὁδηγεῖ τοὺς χριστιανοὺς σὲ γενναῖες πράξεις αὐτοθυσίας, διότι γνωρίζουν ὅτι δὲν ὑπάρχει Πάσχα χωρὶς Σταύρωση. Ἐνῶ οἱ ἄρχοντες τοῦ κόσμου τούτου συνήθως κυριαρχοῦν ἀδιαφορώντας γιὰ τὴν ἀξιοπρέπεια τοῦ ἁπλοῦ ἀνθρώπου καὶ καταπιέζοντας τοὺς ἀδυνάτους, ὁ Χριστὸς ἔζηζε ὡς ὁ διακονῶν. Αὐτὸ τὸ ὑπόδειγμα ἔδωσε στοὺς δικούς Του, στὴν Ἐκκλησία Του. Γι’ αὐτὸ ἡ στάση τῆς ζωῆς μας, τὰ λόγια καὶ οἱ πράξεις μας πρέπει νὰ ἀποτελοῦν μαρτυρία τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης καὶ διακονίας τοῦ Χριστοῦ. Διαφορετικὰ, θὰ εἴμαστε ἕνα παγκόσμιο σωματεῖο μέ ἕναν μεγάλο ἀριθμὸ ὀπαδῶν καὶ μὲ ἠθικοὺς κανόνες, ἀλλὰ ἀνίκανοι νὰ δώσουμε τὴν ἐλπίδα γιά τήν ὁποία διψάει ὁ κόσμος.

Οἱ κάθε λογῆς κουστωδίες τοῦ κόσμου τούτου, ἐξουσίες, ἰδεολογίες, θρησκευτικὰ ρεύματα, πρόσκαιρα σχήματα, ἐπεχείρησαν καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ ἐπιχειροῦν νὰ κρατήσουν τὸν Θεὸ τῆς ἀγάπης καὶ τῆς θυσίας στὸν τάφο τῆς λήθης καὶ τῆς ἱστορίας, νὰ Τὸν συκοφαντήσουν καὶ νὰ Τὸν ἀρνηθοῦν, γιὰ νὰ μποροῦν νὰ ἐξουσιάζουν καὶ νὰ καταδυναστεύουν τοὺς λαούς. Μάταια, ὅμως, φυλάττουν τὸν Τάφο. Ἀνέστη Χριστὸς καὶ ζωὴ πολιτεύεται. Μὲ τὴν Ἀνάστασή Του, ὁ Χριστὸς ἀνέτρεψε ὅλα ὅσα καταπιέζουν τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξη. Συνέτριψε τὸ πλέγμα τῆς διαφθορᾶς ποὺ σχετίζεται μὲ τὸν θάνατο, τὴν ἀδικία, τὸν φόβο, τὸ ψεῦδος καὶ τὴ βία. Ἡ οὐσιαστικὴ καὶ τελικὴ ἐξουσία βρίσκεται στὰ χέρια Ἐκείνου ποὺ σεβάστηκε ἀπόλυτα τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου μέχρι σκανδαλισμοῦ. Νικητὴς εἶναι Ἐκεῖνος. Οἱ Κουστωδίες εἶναι στὴν πραγματικότητα ἀνίκανες μπροστά Του καὶ μπροστά μας. Σήμερα μᾶς δίνει τὸ χέρι Του καὶ μᾶς βγάζει στό Φῶς τῆς ἐλευθερίας. Νικητής Αὐτὸς, νικητὲς καὶ μεῖς μαζί Του.

Χριστὸς Ἀνέστη! Τίποτα δὲν τελείωσε ἀκόμη. Ἡ πορεία τοῦ κόσμου δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τοὺς δυνατούς τῆς γῆς. Τὸ φῶς τῆς Ἀνάστασης θὰ διαλύσει τὰ σκοτάδια τῆς ἐξουσίας καὶ θὰ ἀναστήσει τὴν ἐλπίδα τῆς ζωῆς στὸν τόπο μας καὶ σέ ὁλόκληρο τὸν κόσμο.

Μέ πατρικές εὐχές καί ἀγάπη Χριστοῦ ἀναστάντος

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ  ΒΑΡΝΑΒΑΣ