Μια Ενορία Γεννήθηκε
Υπόθεση σπουδαία και σημαντική για όσους αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα μιας πνευματικής αναφοράς, καθώς και για εκείνους οι οποίοι θεωρούν την Εκκλησία σαν αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας και της ιδιοσυγκρασίας τους, ή της ίδιας τους της ζωής, η ίδρυση μιας ενορίας.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει κοινά παράλληλα με την γέννηση ενός παιδιού που περιβεβλημένο την αθωότητα του, σπαργανώνεται από την φυσική μητέρα, έτσι και η ενορία «σπαργανώνεται» μέσα στην πνευματική μέριμνα του οικείου Επισκόπου και στεγάζεται σ’ έναν Ναό.
Η ζωή ενός παιδιού έχει σαν χαρακτηριστικά γνωρίσματα τον χτύπο της καρδιάς του, την ανάσα του, την κίνησή του. Έχει αρχή και τέλος. Η ενορία έχει σαν χτύπο καρδιάς την λειτουργική ζωή, σαν ανάσα την καθημερινή προσευχή και σαν κίνηση την μέριμνα για τις πνευματικές ανάγκες των Χριστιανών. Έχει αρχή στον ιστορικό χρόνο και τέλος της την αρχή της αιωνιότητας. Ζει και υπάρχει γιατί υπάρχει ο άνθρωπος σαν ψυχοσωματική οντότητα με όραμα και ζητούμενο ζωής την Βασιλεία του Θεού.
Η ενορία της Αγίας Βαρβάρας (πρώην στρατοπέδου «Παύλος Μελάς» Σταυρουπόλεως) από τις 27-1-11 αποτελεί πλέον μια πραγματικότητα, μια οντότητα που απογαλακτίσθηκε πνευματικά από την ενορία του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Γεωργίου Νεαπόλεως. Μετρά τα παιδιά της και απλώνει την αγκαλιά της για να νιώσουν την αίσθηση της σιγουριάς και της πρόνοιας του Θεού.
Ο Μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας θεώρησε κατάλληλο τον καιρό και τις συγκυρίες για την «γέννηση» αυτής της ενορίας. Την ανέθεσε στην αγαπητική μέριμνα του Θεού και τοποθέτησε τον π. Νικηφόρο Καλαϊτζίδη, τον π. Γεώργιο Μηλούση και τον πατέρα Αθανάσιο Αγγελίδη για να υπηρετήσουν το χριστεπώνυμο πλήρωμα της περιοχής.
Σημείο αναφοράς της ενορίας ο Ναός της Αγίας Βαρβάρας, ένας Ναός που χτίσθηκε για την εξυπηρέτηση – κατ’ αρχήν – των αναγκών του Στρατεύματος και που σήμερα στεγάζει πια τις προσευχές των Χριστιανών της ενορίας. Κτισμένος σ’ ένα όμορφο φυσικό περιβάλλον, αποτελεί φυσικό και πνευματικό πνεύμονα της περιοχής. Υποδέχεται καλοπροαίρετα και ακούει με προσοχή τις αγωνίες και τους προβληματισμούς των ανθρώπων και προσπαθεί στα μέτρα των δυνατοτήτων της ν’ ανταποκριθεί στις ανάγκες των Χριστιανών.
Εύχεσθε και προσεύχεσθε για την πνευματική προκοπή του νέου αμπελώνος του Κυρίου μας.